31 Mart 2012 Cumartesi

Sınav'ın adını siz koyun..


   Erken yatmayı düşünerek yola  çıktığımda alışıla gelmiş korkuları yaşar mıyım diye soru sorma konusunda çelişkili gel git lere dalmıştım ki kaybettiğim sınavların periyodik streslerini tekrar anımsar mıyım diye düşündüm..Bu  düşünce beni "Kader maç"ından önce neden yakaladı sorusu  ile meşgul olurken zor da olsa bir kaç cümle ile hazırlandığımız sınavın tasvirini geç de olsa yapayım dedim.. Hani gecenin bir vaktinde yataktan fırlayan bizler sabah yaşayacağımız seçme sınavının verdiği korku ile hesaplaşırken elimize tutuşturulan Pirinç tanelerini sayarak ve koşar adım gittiğimiz okul bahçelerinde,bahar kokan korkularımızı yendiğimiz anlar aklıma geldi."Gençlik" dalında aşısını tutmasını beklediğimiz "Meyva"gibidir sözü bizim yaşamımıza değer katan kişilik betimlemesinin son şeklini almış halidir."Profosyonel"lik ise hala toplumsal anlamda biçimsel  şekil veremediğimiz bir yaşam biçimi olarak kabul etmeyenlerin çoğunluk olduğu Anadolu da ben merkezcilerin düştüğü bir çukur kadar iğrenç bir çöküştür..Bizler ,saklı tutuğumuz öfkelerimiz ile yaşamaya devam etmeyi  seven oluşumların içinde birer göstergeden öteye geçemeyecek kadar sıradan bir yaşama tutunan "öfke toplumu"nun birer parçası olmayı sürdüren birlikteliği seçenler deniz..Bunlar sertlik içermeyen ,söyleşiler.Dolayısıyla Körfez maçından arta kalmasını beklediğimiz sırılsıklam sevda olan "galip gelme"iç güdüsü ile koşar adım gittiğimiz "Kızılca Şehir" aşkımızın kanadığı beton deryasında bir avuç çim olmak için savaş vermeliyiz.Bu "Arena "bizlerin  çılgınca tempo tuttuğu Alanyaspor aşkını dile getirme adına sahiplendiğimiz varolma kavgasında geldiğimiz son nokta olmalıdır.Taşıdığımız bencillikleri bir kenara bırakıp ,korkusuzca ifade edeceğimiz Alanyaspor sevgisinin  can hıraş olduğu bir festival havası ile süre gelmesinden yanayız.Bu bahçenin meyvesi olan fubolcu kardeşlerimizin doğduğu yer  hiç önemli değildir.Bir soluk kadar birbirimizi yakınız ancak aldığımız her nefes  bizim yaşamsal anlamda hayatta tutan kişiliktir. Dolayısıyla uyandığınız da bu sayfanın arasına sıkaşan sevdayı bir sayfa çevirip okuduğunuzda hayat boyu hatırlayacağınız kadar yürekli olabilmektir.Yani Oba stadyumunda tribünlerde sevdasına sahiplenen her kişinin birer nefesi olun yeter.Kaybetmek yada kazanmak değil,tutuna bildiğiniz kadar sevdalara sahip çıkın.



Hiç yorum yok: